Back |
![]() |
De zesde Syrische grensovergang. De zesde, maar ook laatste, keer dat we de waarheid moeten verdraaien over onze motor. Voordat we Syrië gaan verlaten vullen we uiteraard de tank plus enkele jerrycans met diesel. Hier kost de brandstof immers maar 13.5 cent per liter, straks in Turkije is het 7x zo duur! De grens tussen Aleppo (Halab) en Antakya (Antioch) is een grote, drukke grensovergang. We sluiten aan in de rij met personenauto's en -busjes. Al snel komt een kordate man naar ons toegelopen die er uitziet als iemand die op één van de kantoren werkt - hij heeft geen uniform aan. "Jullie hebben een dieselauto en dan moet je dieseltax betalen." Ik kijk 'm verbaasd aan en daar hoef ik geen toneel voor te spelen. "Dit is toch een diesel?" "... eh... nee..." antwoord ik, nog steeds overdonderd. De man geeft onze auto nog een snelle blik en zegt resoluut "Dit is een diesel en dus moet je dieseltax betalen." Ik doe alsof ik hem niet begrijp en zeg dat we al vijf keer een Syrische grens zijn gepasseerd en nooit iets hebben hoeven betalen. "Luister, mij neem je niet in de maling. Jullie zijn de hele wereld over gereisd en weten drommels goed hoe het zit met de dieseltax in Syrië. De dieseltax is $100 per week, maar als je mij $20 geeft zorg ik dat je de grens overkomt zonder de belasting te betalen." Ik probeer nog enige onwetendheid te tonen en zeg nogmaals dat we nooit iets betaald hebben, maar onze vriend dreigt naar de douane te stappen en dus ga ik akkoord. Hij heeft het carnet en de andere papieren nodig, plus natuurlijk $20 en nog $4 douanebelasting. Ik loop met hem mee naar het kantoor om de paspoorten te laten stempelen. In één van de kamertjes zit een Italiaans stel, reizend met een moderne camper. Erop vertrouwend dat deze Italianen enkel Italiaans kunnen spreken zegt onze vriend op een enigszins samenzwerende toon "Kijk, zij betalen gewoon de dieseltax...". Ik kan een glimlach niet onderdrukken. Als het carnet in behandeling is bij de customs kan ik terug naar de auto, die ik vervolgens langs de douane mag rijden zonder een moment te hoeven stoppen. Vriendelijk zwaaien naar de geuniformeerde mannen is voldoende. Na het douanegebouw moeten we even wachten. Na een tijdje komt onze vriend aanlopen met het carnet en de papieren. Alles is in orde en we kunnen naar Turkije. Bij het afscheid zeg ik lachend: "Really, I have never payed the dieseltax!" Waarop hij glimlachend terugzegt: "90 percent just pays, only 10 percent are like you!" Erwin Voogt |
![]() |
![]() |
![]() |
India - Pakistan - Iran - Turkije - Syrië - Jordanië - Libanon - Syrië - Turkije - Europa |
![]() |
![]() |
![]() |
||||
Azië Overland | Spectaculair Pakistan | Mystieke momenten |
|
Please contact me first if you want to use any of these pictures, images or photographs for any purpose. |