|
Back |
|
|
|
|
JAN Lieve erwin en bastienne, Ik weet uit ervaring dat je op zo'n wereldreis geneigd bent om het ene hoogtepunt met een ander hoogtepunt te laten opvolgen, dat gaat echter op een gegeven moment vervelen en je krijgt meer oog voor het normale, dagelijkse leven. Maar nu mijn opdracht, ik wil natuurlijk iets over mijn vakgebied : Fotografeer voor mijn verzameling "prototypen van woningen". Dus geen tempels en paleizen, maar het doorsnee woonhuis, typerend voor het gebied waarin je bent en voor de bevolking die daar leeft.
Jan dinsdag 21 mei 2002 |
|
15 september 2003, Islamabad Islamabad is een nieuwe stad. Pas in 1961 ging de figuurlijke eerste paal de grond in, nadat de Pakistaanse regering geconcludeerd had dat Karachi als hoofdstad te ver van alles ligt in Pakistan. De stad is ontworpen door Konstantinos Doxiades. Zijn visie was een stad die bestaat uit blokken die ieder over een eigen (winkel)centrum beschikken en om een verkeerschaos te voorkomen mag de stad enkel in één richting groeien. Het resultaat is een overzichtelijke, langwerpige stad die niet meer dan 4 km breed is. Net als de Pakistanen vinden wij Islamabad een geslaagd experiment: de stad is groen en ruim, makkelijk te bereizen, schoon, vrij van smog, en heeft warempel ook nog een beetje sfeer! Dit alles is vooral bijzonder omdat we hier over een arm land praten. Uiteraard is er voor Pakistaanse begrippen veel geld gepompt in Islamabad en wonen er relatief veel rijke binnen- en buitenlanders, maar een vergelijking met Singapore, Amerikaanse steden of nieuwbouw Europese steden is op grond van het beschikbare budget zeer oneerlijk en toch doet Islamabad het bij zo'n vergelijking helemaal niet slecht. Ik woon liever in Islamabad dan in Almere! Voor een eerlijke vergelijking tussen steden moeten we naar buurland India. In dezelfde periode en met een vergelijkbaar doel is in Noord-India de stad Chandigarh gebouwd. De ontwerper van deze stad is de architect Le Corbusier. Hoewel de Indiërs erg trots zijn op deze "schone" stad vinden wij (en vele anderen) deze stad een complete mislukking. De stad is eigenlijk net zo vies als alle andere steden, ook in de rijke buurten slingert overal vuil rond, het groen in de stad wordt niet onderhouden, de sectoren structuur is ingewikkeld, de betonnen winkelcentra zijn oerlelijk en bovenal ontbreekt elke sfeer. Geen enkele poging is en wordt gedaan om bijvoorbeeld een pleintje in te richten met terrasjes en eetstalletjes. Waar India hier, maar ook in andere steden, faalt om de derde wereld af te schudden, laat Pakistan zien dat ook een arm land een moderne schone stad kan bouwen met een eigen gezicht. Een aantal punten waarom ons inziens Islamabad een geslaagde nieuwbouw stad is:
|
||
|
||
|
Behalve rijke Pakistanen vinden ook de ambassades, hun personeel, de Verenigde Naties en vele NGO's en hun medewerkers onderkomen in Islambad. De huizen zijn doorgaans niet lelijk en vooral niet klein. |
||
 |
||
| De stad kent weinig hoogbouw (enkel enige flats naast de Khyabani-i-Quaid-i-Azam boulevard) en is zeer groen. De parken en perkjes worden verrassend goed onderhouden. | ||
 |
||
| Hoewel vakkundig weggestopt buiten het directe gezichtsveld, woont het overgrote deel van de bevolking in betonrottende woninkjes. Toch is het ook in de arme wijke geen extreem smerige boel en worden de staten redelijk onderhouden. | ||
 |
||
| Vooral de wijk Aabpara is een nette uitvoering van een sfeerrijke Pakistaanse stad. Kleur- en geurrijke winkeltjes, straatverkopers, eetstalletjes... je hoeft er niet voor naar Rawalpindi. | ||
| > |  |
|
| De Shah Faisal moskee is de grootste moskee van Azië. Het gebouw kan maar liefst 100.000 gelovigen onderdak bieden. De moskee is een geschenk van koning Faisal van Saudi Arabië aan Pakistan. De vorm van het gebouw symboliseert een bedoeïnentent. | ||
|
22 oktober 2002, Peshawar We zijn de tel eerlijk gezegd een beetje kwijt geraakt, vooral omdat de "gewone" dia's vaak ook woonhuizen en hun bewoners betreffen. De meest bijzondere is nog steeds de rotswoning uit Cappadocia: een menhir met kabouter raampjes en deurtjes, en een schotelantenne. Gefotografeerd op kodachrome diafilm, 14 juli 2002. Locatie: de weg richting Soganli (Turkije), N38°20'11.6" E34°58'20.8", 1323 meter boven zeeniveau. De kodachrome dia's kunnen pas ontwikkeld en gescand worden als we terug zijn. Dus helaas zal publicatie van de foto nog even op zich laten wachten. |
|
India - Pakistan - Iran - Turkije - Syrië - Jordanië - Libanon - Syrië - Turkije - Europa |
|
|
|
||||
| Azië Overland | Spectaculair Pakistan | Mystieke momenten |